ZWOLLE – Van nature is ze middenveldster. Bij PEC Zwolle Vrouwen staat ze ook wel eens op tien, maar meestal is Sharon Bruinenberg (17) rechtsback. Ze klaagt niet over haar minuten en prestaties in haar eerste seizoen in het eerste. Oh, ze kan nog beter, maar: eerst even uitrusten.

TEKST: Maarten de Jong

Als het ’s morgens nog donker is, doet zij de deur van haar huis al van slot. Niet veel later is ze op het station, waar ze dan de trein naar Zwolle pakt. Na een dagje zwoegen op school en bikkelen op de training komt Sharon Bruinenberg dan pas rond een uur of acht terug in Steenwijk. Lange dagen hoor, vindt ze zelf. “De combinatie school en voetbal is soms zwaar, maar je moet er wat voor over hebben, hè”, bekijkt ze het reëel in gesprek met Voetbal Centraal. “Ik ben wel blij dat het nu winterstop is. Kan ik een beetje uitrusten. We gaan naar Parijs, dat lijkt me hartstikke leuk.”

In Frankrijk helemaal niet aan voetbal denken, dat lukt haar niet, denkt ze. Dat is ook niet erg. Van de eerste seizoenshelft wordt ze best vrolijk. PEC Zwolle Vrouwen speelde veertien wedstrijden, zij deed twaalf keer mee. En dat terwijl ze pas deze zomer een vast plekje heeft in het team van de club uit Overijssel. “Dat aantal is voor mijn eerste seizoen niet slecht”, vindt Bruinenberg. “Ik wil voorlopig vooral veel leren. Het is ook allemaal nieuw voor mij. Bij de Beloften had ik vorig seizoen een basisplaats, nu zet de trainer me vaak op de reservebank en moet ik het doen met invalbeurten.”

Wennende rechtsback

In het tweede team van PEC Zwolle Vrouwen stond Bruinenberg op het middenveld. Tijdens de eerste competitiewedstrijd vond ze zichzelf ineens terug op de rechtsbackpositie. Ook later in het seizoen stelde trainer Sebastian Borgardijn haar op in de achterste linie. “Dat was best gek, want ik had op de trainingen meestal op het middenveld of voorin gestaan”, weet ze nog. Gelukkig bood vaste rechtsback Jolijn Heuvels meestal de helpende hand. Zij fluisterde haar – op de dag precies – tien jaar jongere ploeggenote wat tips in. Handig! “Want Jolijn kent al veel tegenstanders”, weet de tiener.

Tijdens haar eerste wedstrijd van het seizoen kon niemand haar helpen. Tegen Lierse SK hadden ook de wat oudere speelsters van PEC Zwolle Vrouwen nog nooit gespeeld. Bruinenberg moest het eind augustus dus zelf uitzoeken. Natuurlijk had Heuvels haar wel wat bemoedigende woorden ingesproken. Het werd uiteindelijk 1-1. “We hadden moeten winnen”, weet de jeugdinternational nog. Haar debuut had ze in maart al gemaakt. Toen viel ze vijf minuten voor tijd in tegen Sint-Truiden. “Ik was super zenuwachtig. Gelukkig kon er in vijf minuten weinig goed of fout gaan”, lacht Bruinenberg.

Op naar Onder 19?

Inmiddels voelt ze zich helemaal thuis bij PEC Zwolle Vrouwen. Ze weet hoe het is om elke dag hard te trainen en wat het betekent om voor het eerste team te spelen. “We kregen in april te horen dat we met zijn vijven over zouden gaan naar het eerste team”, herinnert het talent zich. “Dat was mooi, want van spelen op een hoger niveau word je beter. Ik moet bijvoorbeeld sterker worden in de duels en beter mijn momenten leren kiezen om op te komen of om in te grijpen. Ik wil graag beter worden.”

Vandaar ook dat ze blij was dat ze dit seizoen selectie mocht doen voor Onder 19 Vrouwen. Met haar zeventien jaar is ze nu te oud voor Onder 17 Vrouwen. Helaas voor haar viel ze in september af voor de eerste kwalificatieronde voor het EK 2014. In maart staat ronde twee op het programma. Reken maar dat ze dan van de partij wil zijn. “Het liefst als middenveldster”, zegt ze. “Dan moet ik wel veel blijven spelen bij PEC Zwolle Vrouwen.” Ze wil na de winterstop opnieuw hard werken op de trainingen en in de wedstrijden. Dus als ze in Parijs tot rust komt, kan ze er daarna weer tegenaan.

Voetbal Centraal