ZWOLLE – Met haar een meter tachtig heeft ze het postuur van een volleybalster. Toch werkt Yvette van Daelen (18) liever ballen in het net dan erover. Scoren gaat haar bij PEC Zwolle Vrouwen nog minder goed af dan gehoopt. Maar cijfers, die zijn nu van ondergeschikt belang.

TEKST: Maarten de Jong

Op de officiële site van PEC Zwolle staat zij slechts vermeld als een van de aanvalsters. Daar is geen woord aan gelogen. Wie beter weet, kan eveneens opmerken dat Yvette van Daelen een bijzondere positie inneemt in het team. Want zij, zij is een spits. Per toeval de enige van het elftal, ook al heeft ze op haar rug het nummer negentien staan. “Dat zegt niets hoor”, merkt de tiener op in gesprek met Voetbal Centraal. “Ik kan niet om die reden denken dat ik altijd speel. Als ik niet voldoe, zet de trainer me op de bank. Dat is dit seizoen al wel gebleken.”

Cijfers wegcijferen

Sebastiaan Borgardijn schuift zijn speelster heen en weer. De ene keer mocht ze vanaf de aftrap meedoen, de andere keer viel ze slechts een paar minuutjes in. Vlak voor de winterstop kwam Van Daelen zelfs een paar weken helemaal niet in het veld. Haar inbreng is net zo wisselvallig als de prestaties van PEC Zwolle Vrouwen. Het team staat op de elfde plaats in de BeNe League. “Ons spel wordt al wel beter. Nu moet dat nog terug te zien zijn in de stand.”

Het is nog niet zo leuk om naar de getalletjes te kijken. PEC Zwolle Vrouwen heeft een negatief doelsaldo en maakt nog geen twee goals keer per wedstrijd. De teller van Van Daelen staat dan ook pas op één treffer. Opvallend, want vorig seizoen was zij degene die het netje vaak liet bollen. “Ik begon toen bij de Beloften”, weet ze nog. “Daar draaide ik met een doelpunt of achttien lekker. In het eerste team maakte ik twee goals. Toen liet de trainer me regelmatig minuten maken.”

Erin, niet erover

Goals maken past ook wel bij de jeugdinternational. Vroeger, in de lagere teams van FC Twente Vrouwen, scoorde ze vaak. Ze kan ook beter ballen in het netje werken dan er over heen. Haar zussen Deborah en Fabienne blinken uit in volleybal, zij gaf na twee trainingen de moed al op. Wat nou een beetje een bal vangen. Dat kon ze al lang. In Enschede doorliep ze alle jeugdteams. In de Beloften ging het mis, want toen stokte haar productie. Dus werd PEC Zwolle Vrouwen vorig seizoen haar nieuwe club.

Trainer Arjan Veurink wenste haar nog wel succes. “Hopelijk zie ik je binnenkort weer, als we met het eerste tegen Zwolle spelen, zei hij”, weet Van Daelen nog. “Dat gebeurde sneller dan verwacht.” Want drie keer raden tegen welke club de aanvalster haar debuut maakte. Twee maanden na haar overstap stond zij al in haar Zwolle-shirtje in De Grolsch Veste. “Dat voelde als een soort revanche om te laten zien dat ik toch het hoogste niveau kon halen. Toch verwijt ik FC Twente niks. Zo gaat dat in de topsport: als je niet goed genoeg bent, val je af.”

Dat kwam haar achteraf wel goed uit. Nu kom ze haar studie doen in Zwolle en ook in die plaats voetballen. Spijt? Welnee. Haar vriendinnen van daar spreekt ze nog geregeld, met de meiden van PEC Zwolle Vrouwen kan ze het ook goed vinden. Bovendien geeft trainer Borgardijn haar vertrouwen, zelfs als ze niet speelt. “Ik zou me graag hier willen ontwikkelen”, vertelt Van Daelen positief. Dat betekent dat ze dan sterker wordt aan de bal en ook wat vaker het netje laat bollen. Want ja, ze is nou eenmaal de spits van PEC Zwolle Vrouwen en die moet scoren. Ook met nummer negentien op haar rug.

Maarten de Jong // Voetbal Centraal

Van de redactie van:: Voetbal Centraal